หน้าหลัก ประวัติของโรงเรียน สัญลักษณ์ของโรงเรียน วิสัยทัศน์/พันธกิจ/เป้าหมาย ผังการบริหาร ผังองค์กร ลักษณะเฉพาะ แผนที่ของโรงเรียน แผนผังของโรงเรียน เพลงมาร์ชประจำโรงเรียน คณะครูผู้สอน ปฏิทินกิจกรรม แผนผังของโรงเรียน     บริหารการจัดการ ฝ่ายวิชาการ ฝ่ายธุรการการเงิน ฝ่ายกิจการนักเรียน ฝ่ายบริการ     ระเบียบการต่างๆ ระเบียบการรับสมัคร ค่าใช้จ่ายนักเรียน ระเบียบเครื่องแต่งกาย     หลักสูตรการศึกษา ระดับปฐมวัย ระดับช่วงชั้นที่ 1 ระดับช่วงชั้นที่ 2 ระดับช่วงชั้นที่ 3     บริหารต่างๆ อาคารชั้นเรียนต่างๆ หอพักนักเรียนประจำ ห้องอาหาร กิจกรรมสันทนาการ บรรยากาศแสนสบาย อาคารประกอบ สนามกีฬานานาชนิด ห้องดนตรีไทย ห้องคอมพิวเตอร์ ห้องสมุด ห้องพยาบาล ห้องกิจกรรมลูกเสือ ห้องวิทยาศาสตร์     รวมบทกลอนเกี่ยวกับแม่ (ตอนที่ 1) ร่มไทรงามยามเช้าคราวเบิกฟ้า สร้อยระย้าม่านไทรไหวอ่อนหวาน ให้ความรื่นชื่นเย็นและเบิกบาน คุ้มภัยพาลจากกิ่งใบไม้ไทรบัง ยามราตรีมีความหมายให้พิงพัก เข้าร่มรักถักทอก่อความหวัง เป็นเรือนนอนผ่อนใจให้พลัง ร่มไทรยังความสดชื่นให้คืนมา เย็นร่มไทรเพียงหนึ่งในส่วนของล้าน ไม่เปรียบปานร่มชีวีที่แน่นหนา คือร่มเกล้าอุ่นเกศของมารดา แผ่ปกมาคราชนม์เริ่มบนครรภ์ สายโลหิตสนิทแนบแอบไอรัก แม่ฟูมฟักถนอมหวังตั้งความฝัน ป้อนอาหารผ่านสายใจไปให้กัน รอคอยวันพบหน้ามาอิงทรวง เห่กล่อมขวัญวันลืมตามาพบพักตร์ กระแสรักแผ่ไปอย่างใหญ่หลวง ธารน้ำนมผสมใจแม่ทั้งดวง บำรุงเลี้ยงให้ล่วงเจริญวัย จวบวันนี้จะกี่ปีที่ผันผ่าน ต้นรักยังแตกก้านกิ่งไสว ผลิใบรักถักดอกบอกเยื่อใย จากหัวใจของแม่แผ่คุ้มเงา กี่ร้อนแล้งแห้งไร้น้ำไหลหลาก ใบรักจากใจแม่ไม่เคยเฉา ให้ความเย็นคลายร้อนผ่อนบรรเทา อบอุ่นใจคลายเศร้าทุกคราวเอย . ------------------------------------------------------------------------------------------------------ บทกลอนพระคุณแม่ แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้ แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้ แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง --------------------------------------------------------------------------------------------------------- แม่ แม่ แม่ แม่ ๆ แม่ คำนี้มีความหมาย แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายสถาน แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายประการ เป็นธนาคารเป็นเป็นพระพรหมเป็นร่มไทร เป็นผู้ให้กำเนิดเกิดลูกรัก เป็นผู้ให้ที่พักพิงอาศัย เป็นผู้ให้ไออุ่นทั้งกายใจ เป็นผู้ให้อะไรอะไรไม่รามือ ยามลูกป่วยแม่ให้การรักษา ลูกโตมาแม่ให้เรียนหนังสือ ลูกต้องการตำราแม่หาซื้อ ลูกปรึกษาหารือแม่ยินดี ลูกคนใดกระทำกรรมแก่พ่อแม่ สุดเลวแท้ชั่วช้าสิ้นราศรี ลุกด่าแม่ตีพ่อลุกกาลี ลูกอัปรีย์ทำแม่ช้ำน้ำตาริน น้ำตาแม่ไหลรินเมื่อลูกร้าย น้ำตาแม่เป็นสายเมื่อลูกหมิ่น น้ำตาแม่หลั่งลงรดแผ่นดิน แม่ยอมสิ้นสละแม้จะตาย ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- รักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก ผูกสมัครรักมั่นไม่หวั่นไหว ห่วงใดเล่าเท่าห่วงดังดวงใจ ที่แม่ให้แก่ลูกอยู่ทุกครา ยามล้มกลิ้งใครหนอวิ่งเข้ามาช่วย แล้วปลอบด้วยคำหวานกล่อมขวัญให้ พร้อมจูบที่เจ็บชมัดปัดเป่าไป ผู้นั้นไซร้ที่แท้ .. แม่ฉันเอง --------------------------------------------------------------------------------------------------------------- เสียงใดเล่าไพเราะเสนาะแน่ เสียงของแม่ไพเราะเสนาะยิ่ง เสียงแม่ใสไพเราะเสนาะจริงเสียงแม่ยิ่งไพเราะเสนาะนาน --------------------------------------------------------------------------------------------------------------- สองมือจับไถใจแน่วแน่ ตั้งใจแท้เพื่อลูกรักจักสดใส ส่งลูกเรียนเขียนอ่านคิดการณ์ไกล เพียงเพื่อให้สมหวังดังใจจินต์ แม้แดดร้อนฝนโปรยแม่โหยแห้ง ถึงสิ้นแรงเหนื่อยกายไม่ถวิล เหงื่อไหลย้อยรินหยดรดแผ่นดิน แม่ยอมสิ้นสละแม้จะตาย ฯ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย ณ มุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้ หญิงแก่ ๆ นั่งหงอยคอยจนสาย โอ้วันนั้นในวันนี้อันตราย แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์ วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้เท่าไหร่ไม่เคยบ่น กว่าอุ้มท้องกว่าคลอดรอดเป็นคน เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส ได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเลิงใจ ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา ไฉนเราจึงเรียกกันว่าวันเกิด วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า คำอวยพระที่เขียนควรเปลี่ยนมา ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกแด เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดนะ ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่ รำลึกถึงพระคุณอบอุ่นแด อย่ามัวแต่จัดงานประจานตน ฯ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติคุ้มครอง พุทธศักราช 2551 โรงเรียนเพชรบูรณ์การ์เด้นฮิลล์ - มาตราฐานความรู้ ไร้ขอบเขต บรรยากาศธรรมชาติ หนึ่งเดียวในประเทศไทย 47 หมู่ 18 ต.กันจุ อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณุ์ 67160 โทรศัพท์ 056-718074